Bij Bakker van Voorthuizen hoor je subtiel op de achtergrond klassieke klanken. Dat is omdat wij het zelf prettig vinden als wij aan het werk zijn naar klassieke muziek te luisteren. Maar weet je ook dat muziek veel meer met je kan doen dan alleen met haar klanken je vermaken en je oren strelen?
Haha… half januari en het sneeuwt! Ik besluit. De kerstboom blijft gewoon staan totdat iemand hem opruimt. En ik?
Ik geniet met een heerlijke kop koffie van mijn eigen kleine “White Christmas” moment. De feestdagen zijn voorbij gevlogen. Vanaf september al druk, druk, druk. Druk met het in orde maken van de winkel voor de feestmaanden. Nieuwe, leuke producten spotten en uitproberen en …
Wie heeft het nou niet tegenwoordig. Je hele hebben en houwen sjouw je als je niet uitkijkt met je mee. De hele wereld … niet op je nek maar in je zak. Ik weet zeker dat dit kleine apparaatje ook jou al volledig in de tang heeft. En… ik moet eerlijk toegeven…ik ben er ook aan verslaafd.
Zo’n drie jaar geleden stond ik nog helemaal aan de andere kant. Was ik nog tamelijk populair in de groep van de “niet mobielen”.
Het is juli. We zijn in Frankrijk, de Dordogne. De geur van ganzen, knoflook, olijfolie en verdroogd gras. Het geluid van krekels. Het knisperen van het verdorde gras onder je voeten en het wegschieten van hagedisjes. Het is dik 40 graden. De warme lucht danst boven de grond. Is dit dan zinderende hitte?
Warm geserveerd met een bolletje ijs of crème fraiche. De “Tarte Tatin” of een kleine variant genaamd “Tartelettes Tatin” is niets anders dan een “ appeltaart op z’n kop”. Twee zussen uit Lamotte Beauvron , een plaatsje in Frankrijk ten zuiden van Orleans, runden in 1889 een hotel genaamd Tatin.
Help! Mijn buxusblokken in de tuin waar ik jarenlang geduld in heb zitten worden bruin en mijn vingers zijn niet al te groen. We hebben een vrije middag, stappen in de auto en gaan gewapend met een foto van mijn verdorde trots de strijd aan.
Genieten?
Het is de kunst niet de verkulling.
Een muziekbonbon? Lees ik het goed? Met mijn achtergrond als musicus en mijn grote passie voor
chocolade staan mijn ogen op scherp. Gretig begin ik het artikel in “Het Parool” te lezen. Door deze bonbon te eten krijg ik een concertje in mijn hoofd zo wordt mij beloofd. Wauw!